شعر سامان

1390/2/16 1:28

نویسنده : مدیران وب

2,284 بازدید

اشتراک گذاری

شعری از پدری(پدر بزرگ) سامان که در دو ماهگی سامان سروده

در ضمن این شعر به زبان کردی می باشد

سامانکم چن نازه گلی بهارو تازه

عطرو عبیری باخان قسپه ی کوی سر شاخان

طیری جوانی آسمان صورت وک مانگی تابان

گلی باوانم سامان سومای چاوانم سامان

پپوله ی من چن جوانه شیرین وینه ی در دانه

تنیا چرای ناوماله آرامی دل و حاله

ناسکه و فینکی دله گرو گالی بلبله

خوشه کنین و ذقین گریان و خوی شیرین

برخه کورپه ی دو مانگه نازاریکی شش دانگه

الله یا حی سبحان صاحب اراده و فرمان

لای ده له شری شیطان له ایشی سخت و حرمان

موء دب وی و صالحان بی آزارو مهربان

فردی با دین و ایمان مردمدارو با وجدان

پیروز و شخصی کی خاص عاقل و عالم و راس

7/4/ 1389

پسندها (0) پسندیدم

شما اولین مشوق باشید!

نظرات (2)

مامان ماهان
1 اردیبهشت 90 8:04

چقدر زیبا به چه زبونی بود آفرین به این بابای خوش ذوق

سنجاقک
17 اردیبهشت 90 20:48

چه پدر بزرگ با ذوقی

کاش معنی این شعر را به فارسی برای ما که کردی بلد نیستیم میذاشتید تا بیشتر لذت ببریم